Gastblog* van Tjanne Hartman.

Kwijt

Het is bijna niet te geloven, maar ik ben iemand kwijt. Een oud-collega om precies te zijn. Ik kan haar nergens vinden. Niet op Facebook, LinkedIn, Twitter, niet via Google, niet via welk digitaal kanaal dan ook. Het betreft nota bene een (ex-)journaliste, dus je verwacht toch minstens enkele artikelen online te vinden. Maar nee, ze is onvindbaar. Een jonge meid, iets ouder dan ik, en voor zover ik weet ook nog gewoon onder de levenden.

Nu gaat mijn drang om haar te vinden niet zo ver dat ik er echte professionals voor inschakel, en bovendien acht ik mezelf toch redelijk goed in het speuren online. Maar ze is en blijft onvindbaar. Het prikkelt mijn nieuwsgierigheid. En niet zo’n beetje ook. Wat is er van haar geworden? Is het toeval, of is ze bewust wars van media? Er zijn mensen die bewust wegblijven van de digitale snelweg. En die groep mensen is ook niet meer heel erg groot. Toch kun je anno 2012 blijkbaar nog steeds onvindbaar zijn. En geen sporen op het internet hebben. Knap hoor!

Wat zou er van haar geworden zijn? Oud-klasgenoten heb ik op Facebook gevonden. Familieleden die ik nooit zie, volg ik via Twitter. Zelfs het nieuwe leven van oude vriendjes kun je via internet nog wel eens polsen. Maar deze oud-collega is spoorloos. En ik merk dat het me intrigeert. Wat begon als een ‘goh, hoe zou het eigenlijk zijn met….’ is inmiddels een blog geworden. Je zou er bijna ook nog een oproep over plaatsen. Op Twitter of Facebook. Maar ja, die zal ze zelf dan toch niet onder ogen krijgen.

Tanje Hartman – Tekst en Communicatiebureau – http://www.tjannehartman.nl

*Dit blog is op 22 oktober 2012 geplaatst in het kader van het idee “Deel je Blog dag”.